Tuesday 25 October 2011

This Is For You, Kiddo

In the name of Allah, the Most Merciful and Most Compassionate
Assalamualaikum.

I would like to dedicate this to my friend, my sister, my other family member even though she is not my own flesh blood. This is for you, man.

Ila,
Ingat lagi waktu kita 6 tahun? Kita Tabika Kemas sama-sama. Haha. Kita menari waktu semua budak 6 tahun dapat sijil. Pakai baju melayu warna maroon. Kita selalu gaduh. Kan? Sampai kau tak nak bagi aku tumpang kereta kau. Last last aku balik jalan kaki. Tapi sekerat jalan je, sebab lepas tu ayah aku datang ambil. Kita selalu berebut Ridzuan. Haha. Kelakar time tu. Tapi, even kita selalu gaduh, kau selalu ajak aku pergi rumah kau, main sama-sama. Aku siap kena rotan lagi dengan ayah aku sebab pergi rumah kau tengahari buta. Haha. Kita main lompat lompat atas sofa rumah kau. Kau kuat nangis time tabika, kau geli nak pegang ikan. Emak kau selalu ikat tocang. Aku cemburu, sebab aku tak ada rambut panjang dan muka comel macam kau. Setiap hari aku pergi sekolah, rambut aku sama je. Belah tepi, boy haircut. Tapi rambut kau lawa. Siap ada reben merah lagi.

Lepas tu, kita dah tak jumpa. Aku pindah Johor. Tinggalkan kau.

Kita jumpa balik waktu Darjah 3. Aku ingat lagi, hari pertama kau masuk, aku bawa kau pergi kantin. Aku belikan kau bubur. Aku kata, "Nak kicap?" Kau kata okey. Tapi rupa rupanya kau tak suka kicap. Kau cakap tak sedap, lepas tu kau buang bubur tu, kau makan sikit je. Sayang. Kau jadi budak baru sehari je. Esoknya semua nak kawan dengan kau, sebab kau comel. Kau ada lesung pipit sepasang. Lesung pipit londeh kau cakap. Haha. Firdaus, anak Cikgu Faridah pun suka kat kau.

Ila,
Darjah 4, Arini dan Haziq pula masuk. Arini budak pandai, jadi dia rapat dengan kau. Aku tak pandai, aku tak cantik, aku tak pandai menari. Kau masuk group menari dengan Atiqah, Fatin, Atul semua. Hihi, kita siap pernah gaduh lagi. Sampai kena berdiri kat tengah tengah dataran tempat aku selalu main kejar kejar sampai jatuh dan lutut aku luka, kain sekolah aku koyak. Sebab kau comel, tu sebab Sir Nazri pilih kau. Haziq, waktu tu banyak tolong aku. Dia dengan Nazlin yang selalu dengan aku. Kau ingat tak kau bagi birthday card kat aku, warna putih, ada beruang pegang bunga putih. Kau siap cakap, "Lepas ni, kalau nak tengok barang aku, cakap dulu tau?" Aku terharu. Lama aku simpan kad tu, tapi sekarang dah hilang waktu kemas barang nak pindah haritu. Mungkin aku salah letak. Sains kau dapat A, 80. Sama macam Haziq, aku ingat lagi. Kau dapat hadiah dari Teacher Zamariana. Aku cemburu. Aku usaha lebih. Kali kedua ada ujian, aku pun dapat hadiah.

Ila,
Darjah  5, aku pindah. Aku pindah Negeri Sembilan, lepas tu terus tak jumpa kau. Tiba tiba, waktu Form 2, pindah Kluang, ayah kata, Uncle Samad duduk rumah belakang tu. Aku seronok. Tak sangka, walau jauh macam mana pun kita pergi, lepas tu mesti jumpa balik. Kau sekolah STK, sekolah budak pandai dan budak sombong. Aku sekolah kat T6, sekolah baru. Hari minggu kita selalu jumpa. Akhir tahun tingkatan 2, kita belajar sama-sama. Aku selalu pergi rumah kau. Aku ingat lagi, kau pernah nangis sebab kena tangkap bagi jawapn kat kawan kau waktu paper Science. Lepas tu kau nangis nangis. Bila aku tanya kenapa, lagi kau menangis. Lepas tu, ada kawan kau tu asyik telefon je.Aku angkat, aku cakap, "Hello, Niza cakap dia dah tidur.". Haha. Sepatutnya aku cakap, Niza dah tidur. Tapi terkantoikan pula. Haha. Waktu form 3 pun kita selalu study sama-sama. Kau selalu pergi rumah aku, aku selalu lepak rumah kau. Haha.

Ila,
Aku suka macam ni. Kita dah macam adik beradik. Aku kenal semua family members dalam family kau. Kau pun. Kau banyak tau pasal aku. Aku pun, Insyaallah banyak tau pasal kau. Aku suka bila kau ada masalah dan kau cerita kat aku dan nangis. Aku rasa dihargai. Aku tak rasa dipinggirkan macam waktu Darjah 3. Haha.

Ila,
Kau dah dewasa. Dah 18. Aku harap kau makin matang, selari dengan usia kau. Aku doakan Allah bagi kau rezeki yang melimpah ruah, keputusan pepepriksaan yang cemerlang. Aku doakan, kau selalu bahagia supaya aku selalu boleh tengok kau senyum dan lesung pipit londeh kau tu terkeluar. Aku sayang kau walaupun aku ni sangat membosankan dan tak cool macam kawan kawan kau yang lain.


Selamat hari lahir, NURSASNIZA ADILAH ABD SAMAD!


Gambar ihsan; Facebook

No comments: